De dood van een vierjarig jongetje
Toen op 3 september 2013 naar buiten kwam dat er een Roemeense vierjarig jongetje (genaamd Ionuț) was gedood door zwerfhonden, wisten iedereen meteen dat dit zou worden aangegrepen door de overheid om opnieuw een dodingswet erdoor te drukken. Later kwam er divers bewijs naar boven dat het arme kind niet door zwerfhonden kón zijn doodgebeten. Uiteindelijk bleken het ontsnapte vechthonden te zijn van een nabij gelegen restaurant (daar kwam ook DNA bewijs aan te pas). Maar wat maakt het nog uit hoe het zit, het jongetje wordt er niet meer levend van en de zwerfhonden zijn toch al de gebeten hond.
Wet meteen ingevoerd
De overheid jaste meteen op 10 september de dodingswet erdoor, deze lag al jaren klaar. En meteen gingen in veel plaatsen, vooral in Boekarest, de hondenvangers de straat op. De hoop was dat het Constitutionele Hof zich officieel uit zou spreken tegen de dodingswet en de wet er toch niet zou doorkomen, net als in 2011. Maar het Hof besloot dat de wet constitutioneel was, en president Basescu zette meteen zijn handtekening er onder. Het was een zwarte dag op 25 september 2013.
Op 20 juni 2014 werd er opnieuw een juridische strijd geleverd en werd er in Hoger Beroep gevonnist dat de wet illegaal was. Maar dat stopte het doden van honden niet, en er werd openlijk gezegd ermee door te gaan totdat de rechtbank de beslissing kon 'verklaren'.
In de tussenliggende 9 maanden waren alleen al in de hoofdstad 25.000 honden gevangen, waarvan er 10.000 waren gedood. Nadat het opnieuw illegaal is verklaard zijn er nog eens 6.000 honden in de hoofdstad gedood. De schatting van het totaal aantal gedode honden in heel Roemenië ligt nu, ongeveer 2 jaar later, op 300.000 honden.
Eigenrichting
Er bereikten ons via Facebook vele schokkende foto’s en filmpjes van het honden vangen, maar de manier waarop sommige Roemenen meehielpen was nog veel schokkender. Met een auto door de straten rijden om honden dood te rijden, een hond levend in brand steken, een hond van een vrouw die de hond op een braakliggend terreintje liet spelen voor haar ogen doodschieten, deze beelden zijn voor altijd op het netvlies gebrand. Ook zagen we beelden van een vrouw met bont en blauwe plekken, die had moeten vechten voor het leven van haar eigen aangelijnde hond, toen een hondenvanger de hond van haar aftrok. Nog een graadje erger was de tv presentator Radu Banciu die rond de 60 euro (een heel bedrag voor een gemiddelde Roemeen) uitloofde voor een hondenvelletje.
Gemeentelijk asiel
Volgens de dodingswet mogen alleen daarvoor aangewezen personen de honden in de asielen doden (was eerst na 14 dagen, nu 30 dagen). Volgens de wet mogen de gevangen honden worden geadopteerd. Maar op diverse plaatsen werken de gemeentelijke asielen helemaal niet mee en wordt gewoon de toegang ontzegd tot adoptanten. Ze slaan ze liever dood dan meegeven voor adoptie. Zelfs als ze honden van een eigenaar oppakken komt die hond soms niet meer levend naar buiten. Een hond mag binnen 3 dagen gedood worden als hij ziek of agressief is, dus dan voeren ze dat gewoon als motief aan. Als hond wordt je al gauw ziek of agressief door de barbaarse vangmethoden.
In juli 2014 bezocht een team van onderzoekers 43 van de 81 officiële gemeentelijke asiels in Roemenië. Het resultaat was schokkend, geen énkel asiel houdt zich aan de regels. Er werden filmbeelden vrijgegeven waarop bijv. te zien was dat er dode honden tussen de andere honden in een hok lagen, teven met hun puppies tussen andere volwassen honden in, in het algemeen waren reuen en teven onvoldoende gescheiden, en waren er veel bloedende en zieke honden.
Dierenliefhebbers proberen regelmatig om honden vrij te kopen uit de gemeentelijke asielen, maar met alle goede bedoelingen is vooral de hondenvangersbusiness de lachende derde. De krijgen eerst betaald om de hond te vangen, en krijgen daarna nog eens een loskooppremie erbij. Daarnaast zijn een aantal honden te zwaar getraumatiseerd (tijdens het vangen en het gedurende het verblijf in een afschuwelijk asiel) om nog als fijne huishond te kunnen functioneren.
Adopties
Er is de laatste jaren een forse stroom van buitenlandse adopties op gang gekomen naar Westerse landen. Marktplaats is er bijvoorbeeld de getuige van dat tegenwoordig de meeste honden uit Roemenië lijken te komen. Soms worden de dierenorganisaties getreiterd en geïntimideerd door diverse overheidsinstanties. Je zou toch denken dat ze de zwerfhonden graag zien vertrekken?
Binnenlandse adopties uit een gemeentelijk asiel zijn ook niet eenvoudig, omdat toekomstige adoptanten moeten bewijzen dat ze genoeg ruimte voor een hond hebben, over voldoende financiële middelen beschikken, én dat de buren akkoord zijn.
De grote lijn is dat sterilisaties, plaatselijke adopties, internationale adopties worden tegengewerkt. Dit is precies het bewijs dat het niet gaat om het willen oplossen van het zwerfhondenprobleem. De dood van een jongetje werd slechts gebruikt om de hondenvangersbusiness een boost te geven.
Euthanasie
In Roemenië spreekt men over euthanasie op de zwerfhonden. Een volkomen verkeerd woord, het gaat in feite om het massaal doden van honden op barbaarse wijze. En als een hond oud en ziek is, is inslapen heel ongebruikelijk, een hond gaat dood ‘als God het wil’. Dus er is beslist geen sprake van euthanasie als barmhartige zachte dood.
Sterilisaties
De burgemeester van Ploiești verklaarde dat hij voor het doden van dieren is en tegen het massaal steriliseren van honden met een eigenaar (die bijdragen aan het puppy dumpen in de straten). 'Want steriliseren gaat tegen de waardigheid van mens en dier in'. Alle organisaties kunnen trouwens nu hun sterilisatieproject nog maar ten dele uitvoeren, want honden na sterilisatie weer op straat uitzetten is verboden geworden.
Educatie
Het valt niet te ontkennen dat er een enorm straathondenprobleem is in Roemenië. De afgelopen jaren voorafgaand aan de dood van de vierjarige Ionuț werden een tweejarig kindje, een zesjarig kindje, en een vrouw gedood door honden. Een Japanse zakenman kreeg na een hondenbeet een hartaanval en overleed. Ook worden er heel veel mensen gebeten. Voor veel mensen zijn honden hinderlijke ongedierte, waar je naar moet schreeuwen en schoppen als je ze ziet. Honden vormen soms hongerige roedels en vanuit het perspectief van een hondenliefhebber is het niet zo gek dat je dan een hond agressief krijgt. En toch zijn de meeste honden nog ongelofelijk lief en hunkeren ze naar menselijk contact. Het is een gebrek aan educatie, compassie voor dieren moet worden aangeleerd. Hoe dan ook, de kans dat een kind omkomt in het verkeer, of gedood wordt door een medemens, of noem maar op, is vele, vele malen groter dan te worden doodgebeten door een hond.
Toen op 3 september 2013 naar buiten kwam dat er een Roemeense vierjarig jongetje (genaamd Ionuț) was gedood door zwerfhonden, wisten iedereen meteen dat dit zou worden aangegrepen door de overheid om opnieuw een dodingswet erdoor te drukken. Later kwam er divers bewijs naar boven dat het arme kind niet door zwerfhonden kón zijn doodgebeten. Uiteindelijk bleken het ontsnapte vechthonden te zijn van een nabij gelegen restaurant (daar kwam ook DNA bewijs aan te pas). Maar wat maakt het nog uit hoe het zit, het jongetje wordt er niet meer levend van en de zwerfhonden zijn toch al de gebeten hond.
Wet meteen ingevoerd
De overheid jaste meteen op 10 september de dodingswet erdoor, deze lag al jaren klaar. En meteen gingen in veel plaatsen, vooral in Boekarest, de hondenvangers de straat op. De hoop was dat het Constitutionele Hof zich officieel uit zou spreken tegen de dodingswet en de wet er toch niet zou doorkomen, net als in 2011. Maar het Hof besloot dat de wet constitutioneel was, en president Basescu zette meteen zijn handtekening er onder. Het was een zwarte dag op 25 september 2013.
Op 20 juni 2014 werd er opnieuw een juridische strijd geleverd en werd er in Hoger Beroep gevonnist dat de wet illegaal was. Maar dat stopte het doden van honden niet, en er werd openlijk gezegd ermee door te gaan totdat de rechtbank de beslissing kon 'verklaren'.
In de tussenliggende 9 maanden waren alleen al in de hoofdstad 25.000 honden gevangen, waarvan er 10.000 waren gedood. Nadat het opnieuw illegaal is verklaard zijn er nog eens 6.000 honden in de hoofdstad gedood. De schatting van het totaal aantal gedode honden in heel Roemenië ligt nu, ongeveer 2 jaar later, op 300.000 honden.
Eigenrichting
Er bereikten ons via Facebook vele schokkende foto’s en filmpjes van het honden vangen, maar de manier waarop sommige Roemenen meehielpen was nog veel schokkender. Met een auto door de straten rijden om honden dood te rijden, een hond levend in brand steken, een hond van een vrouw die de hond op een braakliggend terreintje liet spelen voor haar ogen doodschieten, deze beelden zijn voor altijd op het netvlies gebrand. Ook zagen we beelden van een vrouw met bont en blauwe plekken, die had moeten vechten voor het leven van haar eigen aangelijnde hond, toen een hondenvanger de hond van haar aftrok. Nog een graadje erger was de tv presentator Radu Banciu die rond de 60 euro (een heel bedrag voor een gemiddelde Roemeen) uitloofde voor een hondenvelletje.
Gemeentelijk asiel
Volgens de dodingswet mogen alleen daarvoor aangewezen personen de honden in de asielen doden (was eerst na 14 dagen, nu 30 dagen). Volgens de wet mogen de gevangen honden worden geadopteerd. Maar op diverse plaatsen werken de gemeentelijke asielen helemaal niet mee en wordt gewoon de toegang ontzegd tot adoptanten. Ze slaan ze liever dood dan meegeven voor adoptie. Zelfs als ze honden van een eigenaar oppakken komt die hond soms niet meer levend naar buiten. Een hond mag binnen 3 dagen gedood worden als hij ziek of agressief is, dus dan voeren ze dat gewoon als motief aan. Als hond wordt je al gauw ziek of agressief door de barbaarse vangmethoden.
In juli 2014 bezocht een team van onderzoekers 43 van de 81 officiële gemeentelijke asiels in Roemenië. Het resultaat was schokkend, geen énkel asiel houdt zich aan de regels. Er werden filmbeelden vrijgegeven waarop bijv. te zien was dat er dode honden tussen de andere honden in een hok lagen, teven met hun puppies tussen andere volwassen honden in, in het algemeen waren reuen en teven onvoldoende gescheiden, en waren er veel bloedende en zieke honden.
Dierenliefhebbers proberen regelmatig om honden vrij te kopen uit de gemeentelijke asielen, maar met alle goede bedoelingen is vooral de hondenvangersbusiness de lachende derde. De krijgen eerst betaald om de hond te vangen, en krijgen daarna nog eens een loskooppremie erbij. Daarnaast zijn een aantal honden te zwaar getraumatiseerd (tijdens het vangen en het gedurende het verblijf in een afschuwelijk asiel) om nog als fijne huishond te kunnen functioneren.
Adopties
Er is de laatste jaren een forse stroom van buitenlandse adopties op gang gekomen naar Westerse landen. Marktplaats is er bijvoorbeeld de getuige van dat tegenwoordig de meeste honden uit Roemenië lijken te komen. Soms worden de dierenorganisaties getreiterd en geïntimideerd door diverse overheidsinstanties. Je zou toch denken dat ze de zwerfhonden graag zien vertrekken?
Binnenlandse adopties uit een gemeentelijk asiel zijn ook niet eenvoudig, omdat toekomstige adoptanten moeten bewijzen dat ze genoeg ruimte voor een hond hebben, over voldoende financiële middelen beschikken, én dat de buren akkoord zijn.
De grote lijn is dat sterilisaties, plaatselijke adopties, internationale adopties worden tegengewerkt. Dit is precies het bewijs dat het niet gaat om het willen oplossen van het zwerfhondenprobleem. De dood van een jongetje werd slechts gebruikt om de hondenvangersbusiness een boost te geven.
Euthanasie
In Roemenië spreekt men over euthanasie op de zwerfhonden. Een volkomen verkeerd woord, het gaat in feite om het massaal doden van honden op barbaarse wijze. En als een hond oud en ziek is, is inslapen heel ongebruikelijk, een hond gaat dood ‘als God het wil’. Dus er is beslist geen sprake van euthanasie als barmhartige zachte dood.
Sterilisaties
De burgemeester van Ploiești verklaarde dat hij voor het doden van dieren is en tegen het massaal steriliseren van honden met een eigenaar (die bijdragen aan het puppy dumpen in de straten). 'Want steriliseren gaat tegen de waardigheid van mens en dier in'. Alle organisaties kunnen trouwens nu hun sterilisatieproject nog maar ten dele uitvoeren, want honden na sterilisatie weer op straat uitzetten is verboden geworden.
Educatie
Het valt niet te ontkennen dat er een enorm straathondenprobleem is in Roemenië. De afgelopen jaren voorafgaand aan de dood van de vierjarige Ionuț werden een tweejarig kindje, een zesjarig kindje, en een vrouw gedood door honden. Een Japanse zakenman kreeg na een hondenbeet een hartaanval en overleed. Ook worden er heel veel mensen gebeten. Voor veel mensen zijn honden hinderlijke ongedierte, waar je naar moet schreeuwen en schoppen als je ze ziet. Honden vormen soms hongerige roedels en vanuit het perspectief van een hondenliefhebber is het niet zo gek dat je dan een hond agressief krijgt. En toch zijn de meeste honden nog ongelofelijk lief en hunkeren ze naar menselijk contact. Het is een gebrek aan educatie, compassie voor dieren moet worden aangeleerd. Hoe dan ook, de kans dat een kind omkomt in het verkeer, of gedood wordt door een medemens, of noem maar op, is vele, vele malen groter dan te worden doodgebeten door een hond.
Protesten en hulp
In veel Europese landen kwam een stroom van protesten op gang tegen de massale doding van honden. Petities werden getekend, emails verstuurd en er werden demonstraties georganiseerd. In Nederland zijn ook minstens 7 demonstraties gehouden. Politici werden aangeschreven, Marianne Thieme van Partij voor de Dieren heeft Kamervragen gesteld en ook wist ze een gesprek met de Roemeense ambassadrice te krijgen. Helaas ontkende de ambassadrice alles, het ging geheel volgens de regels, zei ze.
Dierenliefhebbers zijn massaal aan de slag gegaan met het inzamelen van hulpgoederen voor Roemeense privéasielen (ze zijn na de dodingswet als paddenstoelen uit de grond geschoten), en met het openstellen van hun huis voor een foster- of adoptiehondje uit Roemenië.
De media en de massahysterie
De Roemeense media hebben een fraai staaltje ‘framing’ afgeleverd. Dit ‘framing’ is een overtuigingstechniek om alleen bepaalde onderdelen te belichten. De media wist al die demonstraties te negeren en had het vooral druk met leugens verkopen, zoals: ‘In Nederland zijn geen straathonden omdat ze daar sneller worden gedood’, of ‘de organisaties die honden steriliseren hebben geld in eigen zak gestoken.’
Gelukkig leven we in Nederland waar de media de zaken van meerdere kanten belichten. Toch?
Het was dan ook een schok om te bemerken dat het Roemeense nieuws klakkeloos werd overgenomen en in Nederland als waarheid werd gepresenteerd. Ook in Duitsland en Engeland hoorden we soortgelijke berichten. Vieze en gevaarlijke straathonden, maar geen woord over de corrupte hondenverdelgingsindustrie, die miljoenen kost, en mede gefinancierd wordt door de EU.
De Nederlandse media lieten het ook nogal links liggen, met een gunstige uitzondering van ‘Piep Vandaag’.
En toen het RTL4 nieuws er uiteindelijk een item aan besteedde, was dit tendentieus en onjuist. RTL4 liet in een reactie weten zich bij de feiten te willen houden maar sloeg nou juist de plank mis met de feiten. Zo zouden de honden een spuitje krijgen, maar de honden worden op vele wijze gruwelijk gedood, niet door een spuitje zoals wij dat bij de dierenarts kennen.
Ook in Nederland zijn er nog genoeg mensen te vinden die het niks kan schelen dat er elders in de wereld massaal honden worden gedood. Het lijkt wel alsof dierenwelzijn iets is voor een paar emotionele vrouwen, en het kan hooguit een item zijn als het komkommertijd is.
Het economisch gewin
Wat veel mensen niet zien is dat het hele gebeuren in Roemenië verder gaat dan wat heisa om zwerfhonden. Want als ze zo nodig van de honden afmoeten, zouden ze toch blij zijn met elk initiatief dat er aan bijdraagt? Maar de realiteit is dat er goed geld wordt verdiend aan de hondenvangersbusiness, zo eufemistisch 'Hondenpopulatiemanagement' genoemd. Een gevangen hond levert het bedrijf waar de gemeente een contract mee heeft afgesloten tussen de 55 en de 120 euro op.
De EU
Het is een EU land onwaardig om op deze perfide manier geld te verdienen. Veel Nederlandse dierenliefhebbers maken opmerking als ‘dit land mag niet bij de EU komen’. Helaas, ze zijn al in 2007 toegetreden tot de EU. En nee, je kunt ze er niet zomaar uitgooien. Alleen toetreding tot Schengen wordt nog tegengehouden, maar Schengen gaat om vrij reizen binnen EU landen en is veel minder belangrijk dan het EU lidmaatschap zelf.
De EU is vooral voor de economie/handel, en dierenwelzijn staat niet hoog op de agenda. Er zijn in feite op dit moment geen Europese dierenwelzijnswetten waar Roemenië aan kan worden gehouden. De EU heeft altijd op het standpunt gestaan dat dierenbeleid aan de lidstaten is. Maar onlangs is er een European Citizens' Initiative gelanceerd, een Burgerinitiatief, om dierenwelzijn op de EU agenda te krijgen.
En dat is gelukt! In oktober 2013 was er een EU Pet Conference in Brussel. In mei 2013 nam de Europese Commissie een voorstel aan om tot een eenduidige dierengezondheidswet te komen voor alle lidstaten. In april 2014 heeft het EU Parlement gestemd voor een aantal voorstellen.
Politiek, en zeker de Europese politiek is een stroperige zaak, en vooral een kwestie van lange adem. Maar er zit beweging in.
Met richt zich op 3 domeinen, te weten de commerciële fokkerij, de grensoverschrijdende dierentransporten en betere veterinaire medicijnen en dierenvoeding. Zo ligt er het plan om in 2018 elke hond geregistreerd te hebben, en elke handelaar in een centraal systeem geregistreerd te hebben in 2020.
Zwerfhonden vallen helaas nog steeds buiten de competentie van de EU, maar door het verhogen van het bewustzijn rondom gezelschapsdieren zal dat ook een positief effect hebben op de zwerfhondenpopulatie.
EU Dog and cat Alliance: http://www.dogandcatwelfare.eu/
Nieuwe wetgeving in Roemenië
Op 1 januari 2015 is er aanvullende wetgeving gekomen in Roemenië. Alle niet-rashonden met een eigenaar moeten hun hond onvruchtbaar laten maken, vaccineren tegen rabiës en laten chippen en de chip in het landelijke register RECS op hun naam laten zetten.
Vaak worden de chip en de vaccinatie voor een lage prijs aangeboden (rond de 7 euro) en toch wil met name de plattelandsbevolking er nog niets van weten, waar juist puppydumping en groot probleem is, ondanks dat er hoge boetes in het vooruitzicht worden gesteld. In het algemeen heeft 50% van de Roemenen een hond, maar op het platteland heeft 82% van de bewoners een (meestal ketting-) hond. In totaal zijn er naar schatting 10 miljoen honden met een eigenaar). Maar het is een stap in de goede richting om tot meer verantwoordelijk hondenbezit te komen.
In veel Europese landen kwam een stroom van protesten op gang tegen de massale doding van honden. Petities werden getekend, emails verstuurd en er werden demonstraties georganiseerd. In Nederland zijn ook minstens 7 demonstraties gehouden. Politici werden aangeschreven, Marianne Thieme van Partij voor de Dieren heeft Kamervragen gesteld en ook wist ze een gesprek met de Roemeense ambassadrice te krijgen. Helaas ontkende de ambassadrice alles, het ging geheel volgens de regels, zei ze.
Dierenliefhebbers zijn massaal aan de slag gegaan met het inzamelen van hulpgoederen voor Roemeense privéasielen (ze zijn na de dodingswet als paddenstoelen uit de grond geschoten), en met het openstellen van hun huis voor een foster- of adoptiehondje uit Roemenië.
De media en de massahysterie
De Roemeense media hebben een fraai staaltje ‘framing’ afgeleverd. Dit ‘framing’ is een overtuigingstechniek om alleen bepaalde onderdelen te belichten. De media wist al die demonstraties te negeren en had het vooral druk met leugens verkopen, zoals: ‘In Nederland zijn geen straathonden omdat ze daar sneller worden gedood’, of ‘de organisaties die honden steriliseren hebben geld in eigen zak gestoken.’
Gelukkig leven we in Nederland waar de media de zaken van meerdere kanten belichten. Toch?
Het was dan ook een schok om te bemerken dat het Roemeense nieuws klakkeloos werd overgenomen en in Nederland als waarheid werd gepresenteerd. Ook in Duitsland en Engeland hoorden we soortgelijke berichten. Vieze en gevaarlijke straathonden, maar geen woord over de corrupte hondenverdelgingsindustrie, die miljoenen kost, en mede gefinancierd wordt door de EU.
De Nederlandse media lieten het ook nogal links liggen, met een gunstige uitzondering van ‘Piep Vandaag’.
En toen het RTL4 nieuws er uiteindelijk een item aan besteedde, was dit tendentieus en onjuist. RTL4 liet in een reactie weten zich bij de feiten te willen houden maar sloeg nou juist de plank mis met de feiten. Zo zouden de honden een spuitje krijgen, maar de honden worden op vele wijze gruwelijk gedood, niet door een spuitje zoals wij dat bij de dierenarts kennen.
Ook in Nederland zijn er nog genoeg mensen te vinden die het niks kan schelen dat er elders in de wereld massaal honden worden gedood. Het lijkt wel alsof dierenwelzijn iets is voor een paar emotionele vrouwen, en het kan hooguit een item zijn als het komkommertijd is.
Het economisch gewin
Wat veel mensen niet zien is dat het hele gebeuren in Roemenië verder gaat dan wat heisa om zwerfhonden. Want als ze zo nodig van de honden afmoeten, zouden ze toch blij zijn met elk initiatief dat er aan bijdraagt? Maar de realiteit is dat er goed geld wordt verdiend aan de hondenvangersbusiness, zo eufemistisch 'Hondenpopulatiemanagement' genoemd. Een gevangen hond levert het bedrijf waar de gemeente een contract mee heeft afgesloten tussen de 55 en de 120 euro op.
De EU
Het is een EU land onwaardig om op deze perfide manier geld te verdienen. Veel Nederlandse dierenliefhebbers maken opmerking als ‘dit land mag niet bij de EU komen’. Helaas, ze zijn al in 2007 toegetreden tot de EU. En nee, je kunt ze er niet zomaar uitgooien. Alleen toetreding tot Schengen wordt nog tegengehouden, maar Schengen gaat om vrij reizen binnen EU landen en is veel minder belangrijk dan het EU lidmaatschap zelf.
De EU is vooral voor de economie/handel, en dierenwelzijn staat niet hoog op de agenda. Er zijn in feite op dit moment geen Europese dierenwelzijnswetten waar Roemenië aan kan worden gehouden. De EU heeft altijd op het standpunt gestaan dat dierenbeleid aan de lidstaten is. Maar onlangs is er een European Citizens' Initiative gelanceerd, een Burgerinitiatief, om dierenwelzijn op de EU agenda te krijgen.
En dat is gelukt! In oktober 2013 was er een EU Pet Conference in Brussel. In mei 2013 nam de Europese Commissie een voorstel aan om tot een eenduidige dierengezondheidswet te komen voor alle lidstaten. In april 2014 heeft het EU Parlement gestemd voor een aantal voorstellen.
Politiek, en zeker de Europese politiek is een stroperige zaak, en vooral een kwestie van lange adem. Maar er zit beweging in.
Met richt zich op 3 domeinen, te weten de commerciële fokkerij, de grensoverschrijdende dierentransporten en betere veterinaire medicijnen en dierenvoeding. Zo ligt er het plan om in 2018 elke hond geregistreerd te hebben, en elke handelaar in een centraal systeem geregistreerd te hebben in 2020.
Zwerfhonden vallen helaas nog steeds buiten de competentie van de EU, maar door het verhogen van het bewustzijn rondom gezelschapsdieren zal dat ook een positief effect hebben op de zwerfhondenpopulatie.
EU Dog and cat Alliance: http://www.dogandcatwelfare.eu/
Nieuwe wetgeving in Roemenië
Op 1 januari 2015 is er aanvullende wetgeving gekomen in Roemenië. Alle niet-rashonden met een eigenaar moeten hun hond onvruchtbaar laten maken, vaccineren tegen rabiës en laten chippen en de chip in het landelijke register RECS op hun naam laten zetten.
Vaak worden de chip en de vaccinatie voor een lage prijs aangeboden (rond de 7 euro) en toch wil met name de plattelandsbevolking er nog niets van weten, waar juist puppydumping en groot probleem is, ondanks dat er hoge boetes in het vooruitzicht worden gesteld. In het algemeen heeft 50% van de Roemenen een hond, maar op het platteland heeft 82% van de bewoners een (meestal ketting-) hond. In totaal zijn er naar schatting 10 miljoen honden met een eigenaar). Maar het is een stap in de goede richting om tot meer verantwoordelijk hondenbezit te komen.