Hoe werkt een (goede) stichting
Verbetering dierenwelzijn
In het algemeen richt een goede stichting zich in de eerste plaats op verbetering van de situatie in het land waar ze actief zijn. Door middel van sterilisatieprogramma’s, educatieprogramma’s en contact met lokale overheden en de lokale bevolking probeert men het dierenwelzijn te verbeteren. Een stichting ondersteunt doorgaans één of enkele asielen met de financiële en medische hulp, met het maken van hokken en het sturen van hondenspullen en hondenvoer.
Deze asielen zijn op geen enkele wijze te vergelijken met de asielen in Nederland. Er zitten in een buitenlandse asiel (soms zonder water of stroom bij de hand) honderden honden op een terrein, wat vechtpartijen kan uitlokken. De dagelijkse onophoudelijke stroom van gruwelijkheden die honden wordt aangedaan door de lokale bevolking is enorm zwaar voor de medewerkers van het asiel. De details worden u even bespaard maar zullen beslist uw voorstellingsvermogen te boven gaan.
Plaatselijke situatie
Natuurlijk zou dierenwelzijn een taak moeten zijn voor de (lokale) overheid en zou er geld moeten worden gestoken in goede sterilisatieprogramma’s (een hond vangen, steriliseren en weer terug plaatsen is bewezen de beste methode). Maar vaak steken lokale bestuurders alleen geld in het opzetten van dodingstations (denk dan niet aan een spuitje maar aan langzaam doodgaan van honger en dorst) en kunnen een groepje dierenliefhebbers het leed niet meer aanzien en gaan dan zelf maar tot actie over.
Procedure
Een asiel zoekt in samenwerking met de stichting goed plaatsbare honden uit voor adoptie in Nederland. De honden worden eerst getest op een aantal buitenlandse ziekten en worden daarna gevaccineerd, gechipt, doorgaans gesteriliseerd of gecastreerd en ze krijgen een hondenpaspoort. De honden gaan per auto, minibus, of vliegtuig op transport en worden in Nederland opgehaald. Wettelijk gezien mogen er maximaal 5 honden per persoon vervoerd worden (boven de 5 honden wordt het als een commercieel transport gezien en dient men het TRACES systeem te hanteren).
Sommige honden gaan eerst in de opvang en andere honden gaan direct naar hun nieuwe huis. Een opvanggezin bekijkt hoe de hond zich in allerlei situaties gedraagt en de hond komt met foto’s en een profielschetsje op de website van de stichting. Als een geïnteresseerde zich meldt dan voert de stichting een screeningsgesprek. Als hond en geïnteresseerde een goede match lijkt wordt er een adoptieovereenkomst getekend. De stichting blijft de verantwoordelijkheid voor de hond dragen en als er om wat voor reden dan ook niet meer voor de hond gezorgd kan worden dan wordt de hond via de stichting herplaatst.
Verbetering dierenwelzijn
In het algemeen richt een goede stichting zich in de eerste plaats op verbetering van de situatie in het land waar ze actief zijn. Door middel van sterilisatieprogramma’s, educatieprogramma’s en contact met lokale overheden en de lokale bevolking probeert men het dierenwelzijn te verbeteren. Een stichting ondersteunt doorgaans één of enkele asielen met de financiële en medische hulp, met het maken van hokken en het sturen van hondenspullen en hondenvoer.
Deze asielen zijn op geen enkele wijze te vergelijken met de asielen in Nederland. Er zitten in een buitenlandse asiel (soms zonder water of stroom bij de hand) honderden honden op een terrein, wat vechtpartijen kan uitlokken. De dagelijkse onophoudelijke stroom van gruwelijkheden die honden wordt aangedaan door de lokale bevolking is enorm zwaar voor de medewerkers van het asiel. De details worden u even bespaard maar zullen beslist uw voorstellingsvermogen te boven gaan.
Plaatselijke situatie
Natuurlijk zou dierenwelzijn een taak moeten zijn voor de (lokale) overheid en zou er geld moeten worden gestoken in goede sterilisatieprogramma’s (een hond vangen, steriliseren en weer terug plaatsen is bewezen de beste methode). Maar vaak steken lokale bestuurders alleen geld in het opzetten van dodingstations (denk dan niet aan een spuitje maar aan langzaam doodgaan van honger en dorst) en kunnen een groepje dierenliefhebbers het leed niet meer aanzien en gaan dan zelf maar tot actie over.
Procedure
Een asiel zoekt in samenwerking met de stichting goed plaatsbare honden uit voor adoptie in Nederland. De honden worden eerst getest op een aantal buitenlandse ziekten en worden daarna gevaccineerd, gechipt, doorgaans gesteriliseerd of gecastreerd en ze krijgen een hondenpaspoort. De honden gaan per auto, minibus, of vliegtuig op transport en worden in Nederland opgehaald. Wettelijk gezien mogen er maximaal 5 honden per persoon vervoerd worden (boven de 5 honden wordt het als een commercieel transport gezien en dient men het TRACES systeem te hanteren).
Sommige honden gaan eerst in de opvang en andere honden gaan direct naar hun nieuwe huis. Een opvanggezin bekijkt hoe de hond zich in allerlei situaties gedraagt en de hond komt met foto’s en een profielschetsje op de website van de stichting. Als een geïnteresseerde zich meldt dan voert de stichting een screeningsgesprek. Als hond en geïnteresseerde een goede match lijkt wordt er een adoptieovereenkomst getekend. De stichting blijft de verantwoordelijkheid voor de hond dragen en als er om wat voor reden dan ook niet meer voor de hond gezorgd kan worden dan wordt de hond via de stichting herplaatst.
Eerst in de opvang
En zijn voors en tegens om een hond eerst in een opvanggezin te plaatsen. Het betekent dat een hond niet zijn definitieve bestemming heeft bereikt en dus opnieuw zal moeten wennen. Maar daar staan een aantal voordelen tegenover. Vaak is het opvanggezin ervaren met het opnemen van een net aangekomen hond en kan de hond bij hen acclimatiseren. Een opvanggezin kan vervolgens een inschatting maken van de hond. Een hond die uit een overvol asiel komt, kan heel ander gedrag vertonen, en hoe goed de asielmedewerkers de hond ook kennen, plaatsing in een gezin en meegaan met wandelingen kan weer een hele nieuwe ervaring voor de hond zijn.
De hond is doorgaans in eerste instantie uitgekozen via een foto plus beschrijving van een website. Als de hond direct uit het buitenland is gekomen, zeker als dat op verzoek is gebeurd van een geïnteresseerde, dan zal men de papieren tekenen en de hond mee naar huis nemen en wel zien hoe het uitpakt met eventuele gezinsleden en andere huisgenoten. Voor een adoptant biedt een bezoek aan het opvanggezin het voordeel dat er kennis gemaakt kan worden met de hond zonder enige verplichting.
De hond is doorgaans in eerste instantie uitgekozen via een foto plus beschrijving van een website. Als de hond direct uit het buitenland is gekomen, zeker als dat op verzoek is gebeurd van een geïnteresseerde, dan zal men de papieren tekenen en de hond mee naar huis nemen en wel zien hoe het uitpakt met eventuele gezinsleden en andere huisgenoten. Voor een adoptant biedt een bezoek aan het opvanggezin het voordeel dat er kennis gemaakt kan worden met de hond zonder enige verplichting.