Adoptiecontracten
Over de contracten die de stichtingen de adoptanten laten tekenen verschillen de meningen. De adoptiecontracten zijn in het leven geroepen om de hond te beschermen. En dat is maar goed ook, de stichting houdt toezicht op de hond, die tenslotte naar Nederland is gekomen om hier een goed leven te krijgen. Soms staan er echter zoveel geboden en verboden is dat je je ook kunt afvragen of de adoptant niet eerder moet worden beschermd tegen een stichting. Lees daarom altijd een contract door en kijk of je er mee kunt leven. Een stichting zal er van uit gaan dat een goedwillende adoptant er graag voor zal tekenen en dat het een slechtwillende adoptant afschrikt. En vaak is dat ook zo.
Bruikleen
Er kunnen vraagtekens gezet worden bij een aantal juridische aspecten van het contract en het is afwachten tot er (Dmeer) jurisprudentie ontstaat. Het punt draait met name rond het begrip ‘bruikleen’. De adoptant adopteert de hond en krijgt deze in bruikleen. In de eerste plaats kent het consumentenrecht (waar de aanschaf van een hond onder valt) niet het begrip ‘adopteren’. Kinderen kun je adopteren, honden niet. Een hond is een 'roerende zaak' (zeg maar een 'ding') voor de wet. Daarnaast wordt er ook gesteggeld over de vraag of je een hond in bruikleen kunt krijgen. Enkele advocaten vinden van wel, anderen van niet.
Als we kijken naar het consumentenrecht (het recht dat bóven de zelfverzonnen contracten van de stichtingen staat) dan koop je in feite de hond (je betaalt ook immers voor het hondenvoer, voor de dierenarts en voor de evt. hondenbelasting) en heb je recht op garantie voor de periode van een half jaar. De stichtingen stellen dat de hond niet wordt gekocht, het adoptiegeld is een donatie aan de stichting, maar dat argument zal waarschijnlijk weinig steekhoudend zijn in de rechtszaal.
Op 11 april 2013 is er jurisprudentie ontstaan, tot verrassing is naar voorlopig oordeel van de rechter het bruikleencontract niet van tafel geveegd:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&search&ljn=BZ6863&vrije_tekst=
In de praktijk
In de praktijk hebben zich allerlei situaties voorgedaan, variërend van een stichting die nog net een hond van een in hun ogen onterechte euthanasie kon redden door middel van hun contract, tot een stichting die huisvredebreuk pleegde om een hond uit de woning te halen na vermeende verwaarlozing. Maar ook stonden er regelmatig adoptanten in de kou bij problemen met hun hond en gaven de stichtingen opeens niet thuis om de hond weer terug te nemen, ondanks dat het bruikleen zou betreffen volgens het contract en de adoptant blijkbaar de hond niet meer wilde ‘lenen’.
Rechten en plichten adoptant
Het is echter een terechte wens vanuit de stichtingen om met verantwoordelijkheidsgevoel enig zicht te houden op de geplaatste honden, het gaat dan met name om de volgende punten:
- De hond wordt goed verzorgd volgens de algemene heersende opvatting (denk aan goede voeding, medische zorg en voldoende wandelingen).
- De hond wordt niet buiten het zicht van de stichting herplaatst. Een stichting haalt immers geen honden naar Nederland om er daarna achter te komen dat de hond naar het asiel is gebracht of op Marktplaats is aangeboden. Een stichting zoekt vanuit dit verantwoordelijkheidsgevoel liever zelf een nieuwe adoptant.
- Er wordt niet gefokt met de hond. Doorgaans zijn de volwassen honden al gesteriliseerd/ gecastreerd bij aankomst, maar als dit nog niet het geval is (zoals bij pups), dan is de eigenaar verplicht er voor te zorgen dat zijn hond geen nakomelingen produceert, er zijn immers al veel te veel honden op de wereld.
Wees kritisch!
Maar hoe dan ook, een goed en zorgvuldig plaatsingsbeleid van de stichting is de allereerste vereiste, en die stichting mag best kritisch wezen op een potentiële adoptant. En daarnaast is het in de loop der tijd wel duidelijk geworden dat stichtingen die op grootschalige wijze honden hier naar toe halen en weinig kritisch zijn, hun adoptanten het meeste laten stikken, dus er ligt ook een verantwoordelijkheid bij de adoptant om kritisch te wezen met welke stichting in zee te gaan en even de verliefdheid voor dat ene hondenkoppie opzij te zetten.
Garantie
In de consumentenwetgeving is ook een bepaling opgenomen over garantie. Garantie is dat voor een periode van een half jaar bij een gebrek (denk aan ernstige lichamelijke aandoening of zeer problematisch gedrag) er óf vervanging moet plaatsvinden óf restitutie. Uiteraard heeft de koper de verplichting om goed voor zijn ‘voorwerp’ te zorgen, de verantwoording ligt bij béide partijen. De verkoper heeft een zorgplicht om een zo goed mogelijke hond af te leveren en tevens een informatieplicht (denk opnieuw aan lichamelijke aandoeningen of problematisch gedrag) en de koper heeft een onderzoeksplicht. De koper moet zoveel mogelijk vragen stellen en bekijken of zijn eigen omstandigheden passend zijn bij de hond (denk aan werktijden, kinderen, andere huisdieren, en ervaring met het opvoeden van honden). Een half jaar garantie is voor een levend wezen wel wat ruim, de hond kan in een half jaar tijd een ander gedrag hebben ontwikkeld of er kunnen gezondheidsproblemen zijn ontstaan die wellicht te wijten zijn aan de adoptant.
Restitutie
Restitutie van het adoptiegeld is een ander heikel punt. Hoe doe je recht aan zowel belangen van de stichting als de adoptant? Is het verkeerd als een stichting enkele malen dezelfde hond herplaatst en het volle adoptiegeld rekent? Maakt het uit of dat geld aantoonbaar goed besteed wordt, bijvoorbeeld aan een sterilisatieprojec?. Is het terecht dat iemand na een periode de hond terug geeft en het hele bedrag terug wil, terwijl daar al kosten zijn van betaald?
Op https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-vraag/ zijn deze punten uitgewerkt (voor de rashondenfokkerij), maar een deel ervan is ook toepasbaar op de honden uit het buitenland.
Registreren chip
Voor stichtingen/organisaties en personen die honden uit het buitenland importeren gelden de volgende regels:
- De stichting/organisatie is verplicht de honden binnen 14 dagen na aankomst in Nederland te registreren bij een erkende databank.
- Als de hond bij een pleeggezin wordt geplaatst, en dit langer dan 3 maanden gaat duren, dan is de richtlijn dat de hond op naam van het pleeggezin wordt geplaatst.
- Als de hond definitief wordt geplaatst, dan is de stichting/organisatie verplicht de registratie van de hond binnen 14 dagen af te melden.
- De nieuwe houder/verzorger van de hond is verplicht de hond binnen 14 dagen na aankoop te registreren bij een erkende databank.
Er zijn diverse instanties waar je als hondeneigenaar de chip kan (moet!) registreren.
De bekendste is de NDG, maar voor stichtingen die veel honden registreren is Petlook een veel goedkopere optie.
Deze instanties zijn ook gekoppeld aan de Europese zoekmachine voor chipnummers Europetnet.
Lees ook het artikel van Iaira Boissevain over dierenrecht en adoptie:
http://www.praktischdierenrecht.nl/attachments/098_Adoptie%20van%20honden.pdf
Model adoptie-overeenkomst
Hieronder een model adoptie overeenkomst. Het is ten dele in de vorm van een koop-overeenkomst en is dus geen bruikleen- overeenkomst. Daarnaast zijn er een aantal punten die men kan zien als een 'Gentlemen's Agreement'. Bijvoorbeeld dat de adoptant de hond weer terug geeft aan de stichting als deze herplaatst moet worden, en niet uit het zicht verdwijnt.
Te downloaden en naar eigen behoefte aan te passen.
model_adoptie_overeenkomst.doc | |
File Size: | 48 kb |
File Type: | doc |
Administratie
Stichting hou zicht op je honden! Je bent verplicht om een goede administratie bij te houden met alle gegevens van de honden en de adoptanten, inclusief een kopie van het hondenpaspoort.
Stichting hou zicht op je honden! Je bent verplicht om een goede administratie bij te houden met alle gegevens van de honden en de adoptanten, inclusief een kopie van het hondenpaspoort.