Van wolf tot woef
Witte wolf
Naar schatting is zo’n 15.000 jaar geleden de wolf in een hond gaan evolueren, nou ja ik kan er enkele jaren naast zitten. Nu leven er ongeveer 500 miljoen honden op de wereld en beduidend veel minder wolven. De hond is dus een succesverhaal! De wolf werd hond door zijn verbinding met de mens. Trouwens, van die 500 miljoen honden leven er hooguit een kwart van bij huis en haard van de mens, de rest moet het stellen zonder hondenmandje en brokjes.
Er is de theorie dat de wolven tot honden evolueerden doordat de wolven naar de mensen toekwamen en af en toe een bot toegeworpen kregen. De mensen domesticeerden vervolgens de wolven door steeds de liefste pups te selecteren uit een nest. Een andere theorie is dat de wolven zichzelf domesticeerden omdat het lonend was om bij de mensen rond te hangen en niet in de hand te bijten die het bot gooide. Hoe het ook zij, de hond is een succesvol product geworden omdat hij in staat is om de mens te ‘lezen’. Dit lijkt de sleutel te zijn in het hele evolutieproces en is ook de reden dat we zo gek op honden zijn. We kunnen dan wel eens door een hond worden gebeten, maar de liefde die de mens van de hond ontvangt, de kwispelende staart, de likjes, de aanhankelijke blik en de enorme bereidheid om voor ons te werken, overstijgen dat geheel.
Een interessante test liet zien dat de hond de menselijke blik kan volgen. Als er voedsel was verstopt, lieten de onderzoekers hun blik gaan naar het juiste bakje. Honden vingen die blik op, terwijl wolven en zelfs chimpansees dat niet deden. Ook als ze jonge honden namen die niet aan mensen gewend waren voltrok zich hetzelfde proces. Daardoor blijkt het kijken naar het menselijke gezicht aangeboren bij honden en niet aangeleerd. Modern DNA onderzoek lijkt uit te wijzen dat er slechts enkele honden aan de basis staan van alle honden, met andere woorden, dit domesticatieproces van naar de mens kijken voltrok zich niet op meerdere plaatsen, maar pas later verspreidden deze honden zich over de hele wereld. Het is het kijken naar ons gezicht en het kunnen aflezen van onze gemoedstoestand die de hond zo bijzonder maakt. Er is geen ander dier dat ons zo in de ogen kijkt, dat menselijke gebaren en gezichtsuitdrukkingen begrijpt.
Al duizenden jaren trekken mens en hond gezamenlijk op. De mens heeft het genenpakket van de hond aangepast, is de hond gaan beeldhouwen naar eigen model. De hond is in vele gedaantes leverbaar en voor zeer veel doeleinden beschikbaar. De tol die de hond betaalde om van wolf tot woef te evolueren is dat hij zo graag bij de mens wil zijn, maar dat hij zo vaak wreed wordt behandeld. De hond is slechts in een klein deel van de wereld een volwaardig gezinslid. Nu is het wachten op het evolueren van de mensheid tot een wereldwijde soort met meer compassie voor dieren.
Er is de theorie dat de wolven tot honden evolueerden doordat de wolven naar de mensen toekwamen en af en toe een bot toegeworpen kregen. De mensen domesticeerden vervolgens de wolven door steeds de liefste pups te selecteren uit een nest. Een andere theorie is dat de wolven zichzelf domesticeerden omdat het lonend was om bij de mensen rond te hangen en niet in de hand te bijten die het bot gooide. Hoe het ook zij, de hond is een succesvol product geworden omdat hij in staat is om de mens te ‘lezen’. Dit lijkt de sleutel te zijn in het hele evolutieproces en is ook de reden dat we zo gek op honden zijn. We kunnen dan wel eens door een hond worden gebeten, maar de liefde die de mens van de hond ontvangt, de kwispelende staart, de likjes, de aanhankelijke blik en de enorme bereidheid om voor ons te werken, overstijgen dat geheel.
Een interessante test liet zien dat de hond de menselijke blik kan volgen. Als er voedsel was verstopt, lieten de onderzoekers hun blik gaan naar het juiste bakje. Honden vingen die blik op, terwijl wolven en zelfs chimpansees dat niet deden. Ook als ze jonge honden namen die niet aan mensen gewend waren voltrok zich hetzelfde proces. Daardoor blijkt het kijken naar het menselijke gezicht aangeboren bij honden en niet aangeleerd. Modern DNA onderzoek lijkt uit te wijzen dat er slechts enkele honden aan de basis staan van alle honden, met andere woorden, dit domesticatieproces van naar de mens kijken voltrok zich niet op meerdere plaatsen, maar pas later verspreidden deze honden zich over de hele wereld. Het is het kijken naar ons gezicht en het kunnen aflezen van onze gemoedstoestand die de hond zo bijzonder maakt. Er is geen ander dier dat ons zo in de ogen kijkt, dat menselijke gebaren en gezichtsuitdrukkingen begrijpt.
Al duizenden jaren trekken mens en hond gezamenlijk op. De mens heeft het genenpakket van de hond aangepast, is de hond gaan beeldhouwen naar eigen model. De hond is in vele gedaantes leverbaar en voor zeer veel doeleinden beschikbaar. De tol die de hond betaalde om van wolf tot woef te evolueren is dat hij zo graag bij de mens wil zijn, maar dat hij zo vaak wreed wordt behandeld. De hond is slechts in een klein deel van de wereld een volwaardig gezinslid. Nu is het wachten op het evolueren van de mensheid tot een wereldwijde soort met meer compassie voor dieren.